Eindelijk dan Machu Picchu

Om 3.00 wakker, douchen en om 4.15 staan we in de rij voor de eerst bus naar Machu Picchu. Om 5.30 zal die vertrekken. We zijn lang niet de eersten maar toch vroeg genoeg om in de eerste shift van de continue rijdende bussen te zitten. Na een Alpe D'Huez achtige rit zijn we 25 minuten later bij de ingang. Voor de zoveelste keer worden onze tickets en paspoorts gecontroleerd en mogen we naar binnen. We hebben er voor gekozen om te beginnen bij de Caretaker's Hut. Die ligt op een hoog punt vanaf waar de alom bekende overzicht foto is gemaakt. Om 6.45 zijn we ter plaatse. Het is dan nog mistig. Langzaam trekken de wolken op zodat we een eerste uitzicht krijgen. Ook de zon probeert er door te komen. Onze mutsen en bovenste kledinglaag kunnen uit omdat de temperatuur stijgt. Ook die van ons want het trekt al weer helemaal dicht. Dat geeft toch een beetjw benauwd gevoel....het zal toch niet.....!?

!!Maar dan trekken de wolken eindelijk op en toont Machu Picchu zich in volle glorie!! Wat een adembenemd uitzicht en ondanks dat we al zo veel foto's hebben gezien is het een unieke ervaring. Het uitzicht gecombineerd met het verhaal van de intelligente bouw door de Inca's, de ontdekking door Hiram Bingham in 1911 én feit dat het nogal wat moeite kost om er te komen, maken dit een onvergetelijk moment.

We blijven een kleine twee uur op dezelfde plek zitten genieten voordat we afdalen en het complex ingaan. We hebben besloten geen gids te nemen. Goede keuze vandaag want die bepaald en verstoort namelijk je tempo omdat hij zijn verhaal kwijt wil. Die verhalen willen we echter wel horen want alleen uit ons boek gaat niet, dus sluiten we steeds bij de vele groepjes aan om de uitleg toch mee te krijgen. Fascinerense jongens die Inca's zoals ze de vaak ongelijke stenen koud op elkaar legden bij de bouw. Ook hoe ze de zon en de maan en hun standen en schaduwen steeds gebruikten en natuurlijk de (symbolische) betekenis van alle tempels.

Nadat we het indrukwekkende complex met overal ook nog prachtige vergezichten op de omringende bergen hebben gezien maken we de wandeling naar de Sun Gate. Dat is 400 hoogtemeters en ruim een uur bergopwaarts. Daar waar de zon op 21 juni en 21 december precies door heen schijnt en dan haar ligt schijnt op de diverse tempels die daarvoor op een uitgekiende manier zijn gebouwd.

Tevens is het de plek voor de wandelaars die de Inca trail lopen en na vijf dagen het eerste zicht op Machu Picchu hebben. En ook dat uitzicht is weer grandioos.

Terug beneden bezoeken we nog de paar laatste tempels en gebouwen en is het inmiddels 15.30. We zitten vol van alle indrukken en gaan terug naar het hotel met de bus. Tenminste dat willen we maar de wachtrij is zo enorm lang dat we de 8km maar naar beneden lopen. Dat wordt nog een pittige afdaling met de vele trappen om de weg te mijden. Totaal lopen we vandaag ruim 16 km. Prima gedaan al zeggen we het zelf.

We drinken een lekker koude cola en fles water, eten een menu van vegetable soup, lomo saltado, garlic trout en spaghetti en liggen om 19.30 al op bed. Moe en zeer voldaan.

groetjes uit heeelijk Peru,
HJHWJ