Sapa (Tavan)

Zondag 22 juli vervolg

Ik ben als zo vaak als eerste wakker. In dit geval na drie uurtjes slaap nadat we met de nachtbus midden in de nacht in Sapa waren aangekomen. Na een verfrissende douche loop ik naar beneden om eens te kijken we waar wij zijn beland en of we naar Tavan kunnen komen. Ik wordt aan de receptie allervriendelijkst ontvangen en zie dat onze kamers ingeboekt staan en ook nog eens voor de afgesproken 300.000 Dong. Dat alleen al maakt me blij, Gooood morning Vietnam, wat een lekker land om te reizen.

Ook hier weer geen woord Engels en dan baal ik dat het me niet gelukt is een beetje de taal te spreken. Maar goed Google Translate brengt ook hier de uitkomst. We kunnen voor een schamele € 1,50 ontbijten, wel alleen Pho en alleen op die poppenhoek plastic krukjes.

Ook een taxi naar Tavan is geen probleem (das raar). De zon schijnt voor het eerst volop en de lucht is blauw. Het is een lekkere 25 graden. Ik overhandig de recptioniste mijn paspoort om onze registratie compleet te maken en loop naar boven om de rest te halen (bijna een heel duur moment van onoplettentheid zal later blijken). Niet vooordat ik nog even de niet te kraken wificode 66668888 intoets. Opvallend is dat die code of zelfs 88888888 vaker voorkomt. Zouden ze iets met die getallen hebben?

Als we hebben onbeten vragen we aan de receptioniste of ze nu de taxi kan regelen.
Blijkt dat ze dat allang hebben gedaan want de chauffeur staat achter ons op.

Als hij vervolgens met zijn 4*4 bakkie komt aanrijden hopen we dat we daarmee wel in Tavan zullen geraken. De weg blijkt abiminabel slecht te zijn. Delen zijn weggeslagen of overspoeld. We zijn blij dat we dit niet midden in de nacht hebben gedaan. Het houdt de Vietnamezen overigens niet tegen om met hun scootjertjes op pad te gaan. Dat blijkt beter te gaan dan met de auto want er staat her en der een auto vast. We doen ruim een uur over de 10km mede omdat onze maps.me de verkeerde locatie van ons hostel Tavan2 aangeeft. Ook de chauffeur weet het niet maar na een telefoontje naar het hostel blijkt dat we aan de verkeerde kant van de rivier zitten. Even later komen we veilig aan bij het geweldig mooi gelegen maar erg eenvoudige hostel. Judith en ik hebben een basic kamer en de kinderen slapen op een nauwelijks door gordijnen afgeschermd deel van de eerste verdieping. Er is in totaal 1 douce en 1 wc.

We worden overigens weer hartelijk ontvangen en krijgen meteen koffie en thee aangeboden op het 'terras' met een super uitzicht over de vallei en de terrassen met groene rijstvelden. Naast wat tafels en banken hangen er hangmatten van waaruit je van het uitzicht kunt genieten. Alle luxe ontbreekt maar dat heeft hier zeker zijn charme en de eigenaresse (die wel Engels spreekt) en het personeel doen er alles aan om ons te helpen en het ons naar de zin te maken.

Dat we die hulp hard nodig hebben blijkt even later al. Voor de registratie zijn alle paspoorten nodig en dan blijkt dat het mijne er niet is. Het is me nooit eerder overkomen maar ik weet meteen waar het fout is gegaan. Ik heb het die ochtend in Sapa niet terug gekregen. Onze gastvrouw aarzelt geen moment als ik haar vraag om na te gaan of mijn paspoort is achtergebleven in ons vorige hotel. Daarvan weten we niet de exacte naam. We hebben geen factuur want snel cash betaald. Het toeval wilde dat ik deze ene keer het telefoonnummer van de taxichauffeur (die met die 4*4 bakkie) had gevraagd. Gezien de slechte staat van de weg zou dat wel eens handig kunnen zijn. Dat komt goed uit. Via de chauffeur achterhalen we het hotel en na wat op een neer Whats app met mijn foto en kopie paspoorr blijkt dat mijn paspoort daar nog is. Ze regelt aan taxi die het ons zal brengen. Pffff, goed dat we niet erg ver weg waren.

Die middag slenteren we wat rond in en om Tavan. Het stelt niet erg veel voor maar dat is niet nodig. De schitterrende omgeving en het zonnige weer vergoedt veel. En dan te bedenken dat we Sapa bijna hadden overgeslagen. Een paar dagen geleden nog regende het en was het met 18 graden koud te noemen. Ons allerbelangrijkste doel was om een dag trekking te maken en als het onophoudelijk regent en koud is, is dat niet fijn. Gelukkig zagen we net op tijd dat het weer ging veranderen. Wij komen dan ook nog eens aan op de eerste droge dag die ook nog eens erg zonnig is. Goed gedaan vinden we zelf.

Morgen gaan we met gids een trekking maken naar een Hmong dorpje. In de omgeving van Sapa en zeker verderop in de bergen leven nog een aantal oorspronkelijke bergstammen. Zo dicht bij de bewoonde wereld hebben die zich inmiddels aan de ontwikkelde Vietnamese levensstijl aangepast, maar we zien hier toch met regelmaat de traditionele klederdrachten. Er is een meerdaagse trekking nodig nodig om de meer afgelegen gebieden te bereiken. Omdat we helemaal niet houden van het 'aapjes kijken' is dit prima voor ons. We zullen ook een deel door randen van de oorspronkelijk jungle lopen.

Groetjes,
HJHWJ