Ninh Binh en Sapa

Donderdag 19 juli.
We hebben besloten op de luie manier naar het treinstation van Dong Hoi (36 km van Phong Nha) te gaan. Niet om 5.30 opstaan, 2 km lopen en dan de lokale bus. Nee, we regelen een wagen zodat we pas om 8.00 hoeven te vertrekken en ook nog rustig kunnen ontbijten. Om 9.41 vertrekt de trein.

We zijn op tijd bij het station omdat we nog wat eten willen kopen en geen idee hebben hoe de organisatie op een Vietnamees station is geregeld. Dat is een meevaller. We worden bij uitstappen aangesproken door een Vietnamese dame die in prima engels vraagt of ze ons eten voor de treinreis mag verzorgen. We kijken elkaar even aan en stemmen in. Twintig minuten later hebben we fried rice, bahn mi (pistoletjes) met kaas en jam en fruitslade voor onderweg. De trein is stipt op tijd en vertrekt ook weer volgens schema. We hebben soft seats met airco geboekt. Prima te doen.

Onderweg zien we eindeloze groene rijstvelden alsof er niets anders wordt verbouwd. Het heeft enorm geregend en overal zijn rivieren buiten hun oevers getreden. Ook in de trein kunnen we nog wat te eten kopen waaronder bakjes instant noodles zoals we die in Nederland ook kennen. Heet water is beschikbaar, we hebben geen honger.

Volgens plan zijn we rond 18.30 in Ninh Binh na een voorspoedige reis van 9 uur. We nemen een taxi en omdat het dan al donker ia zullen we pas morgen de omgeving zien. Hoalu Ecolodge ligt ver buiten de stad in Trang An en dan ook nog aan het einde van een door regen geteisterde weg, als laatste in een hele rij homestays. De ontvangst is wat rommelig en als dan blijkt dat ik bij de booking verkeerde data heb opgegeven worden we wat ongerust. De eigenaar reageert bijzonder kribbig, we hadden voor gisteren geboekt, dus had hij een 'no show'. Met wat tact en excuses weten we dat te keren. Hij zal die nacht niet in rekening brengen en we krijgen voor € 70,00 twee mooie kamers (meer hutjes) met eigen badkamer. Morgenvroeg kunnen we dan kijken of er andere kamers beschikbaar zijn. Uiteindelijk zullen we toch gewoon twee nachten in dezelfde kamers blijven en betalen we geen € 70,00 maar € 60,00 en krijgen we de tweede nacht voor € 50,00. De sfeer is dan allang weer hersteld. Het is ook een leuke Homestay op een fantastische locatie midden tussen de karst rotsen en heeft het ook een lekker zwembad, toch één van de mooist gelegen zwembaden ooit. We eten wat, nemen nog een verfrissende duik en gaan naar bed.

Vrijdag 20 juli
Vandaag gaan we de boottour in Trang An doen. We hebben 's ochtends rustig aan gedaan, huren fietsen en zijn een half uur later al bij het startpunt. Zeer toeristisch opgezet
maar niet druk. Dat we buiten het seizoen zijm hadden we al wel in de gaten. Er liggen honderden bootjes klaar maar velen liggen stil en de (meestal) vrouwelijke roeiers zitten weekloos toe te kijken in hun kenmerkende hurkzit.

We worden over twee bootjes verdeeld en zijn benieuwd naar wat ook wel Ha Long Bay 'op het land' wordt genoemd. Ondanks dat we er het met een bootje verkennen.

Tijdens de erg mooie, drie uur durende, tocht varen we door een schitterend landschap, door lage grotten waarbij we diep in de boot moeten wegduilen, en komen we bij zeer mooi aan of in het water gelegen tempels en pagodas. Ook zien we de filmset van de film Kong Skull Island.

Na de lunch fietsen we op de krakkemikkige en veel te kleine fietsen naar de Hoalu Ancient tempel. Omdat de achterband van de fiets van Hilke het met een harde knal begeeft bereiken we die niet. Gelukkig zijn we niet ver van onze homestay en lopen we terug. We krijgen nog wel een enorme (korte) plensbui over ons heen.

We gaan lekker een uurtje zwemmen, doen een spelletje en eten bij de homestay.

Zaterdag 21 juli
We hebben voor vanavond de nachtbus van Ninh Binh naar Sapa geboekt, dus hebben we hele dag nog te besteden. We moeten wel uitchecken maar kunnen de rugzakken tot de avond laten staan.

We nemen een taxi naar de Bai Dinh tempel en willen daarna nog verder naar Tam Coc om te kijken of we een wandeling door de kalkrotsen en rijstvelden kunnen maken. Er is een zeg maar ideale foto als je op Tam Coc googeled en die omgeving willen we zien. Het is dan al beginnen te regenen.

Bai Dinh is de grootse Boedistische tempel van Vietnam en was pas in 2014 gereed. Het is een groot en zeer indrukwekkend complex met enorme gallerijen (aan beide zijden) met duizenden grote en kleinere boeddhas die, hoe verder we omhoog lopen, worden afgewisseld met steeds grotere tempels.

In die tempels staan ook steeds grotere gouden boeddha beelden. Bijna boven staat er ook een twaalf verdieping tellende pagoda die regelmatige in de wolken verdwijnt. Het regent inmiddels al een paar uur onophoudelijke kneiterhard en ondank dat we veel binnen zijn moeten we ook stukken buiten lopen en zijn inmiddels dan ook aardig nat geregend. Onze parapluutjes zijn niet bestand tegen zo'n harde regen. Ondertussen zijn we Jurre nog kwijtgeraakt bij de pagoda. Hij had nog wat Dong in zijn zak zitten en had een kaartje gekocht om naar boven te gaan. Geen uitzicht door de regen dus wij gingen er vanuit dat ie wel snel weer beneden zou zijn. Dat duurde te lang en Wiebe mocht van de bewaker gratis naar binnen om hem te zoeken.

Nadat we weer compleet waren was het tijd terug te lopen. We waren van plan geweest om een stuk te voet naar Tam Cox te lopen maar gelukkig hadden we met de taxichauffeur afgesproken dat hij ons weer op zou halen. Gelukkig maar want de wegen staan blank en het blijft maar regenen. We gaan dan ook maar terug naar de homestay want in deze regen is een wandeling onmogelijk. We zijn ondanks de temperatuur toch aardig verkleumd geraakt dus droge kleren aantrekken is best lekker.

Nadeel is wel dat we nog 5 uur moeten wachten totdat de bus vertrekt. Die tijd doden we met eten, een spelletje, een film, een boek en weer eten. We vertrekken ook nog eens een uur later om onduidelijke redenen. Eerst met de taxi naar Ninh Binh waar we de bus naar Sapa pakken. Dan wordt ook duidelijk waarom we zo lang moesten wachten. Dus bus was verlaat en de eigenaar van de homestay wilde niet dat we lang bij de nogal duistere opstapplaats van de bus moesten staan.

Uiteindelijk zitten we om 21.00 dan in de sleeper bus naar Sapa. We denkeb dat we rond 07.00 zullen aankomen en installeren on voor de nacht. We hebben zelfs goede wifi aan boord waarmee ik ook nog de live uitzending van de Tour de France kan volgen. Met de vijf uur tijdverschil komt dat steeds prima uit.

Zondag 22 juli.
Onverwacht snel zijn we om 04.30 al in Sapa en wrijven onze ogen nog wat uit als we in het donker buiten op het busstatio van Sapa staan omringd door jengelende taxichauffeurs en hoteleigenaren die die paar toeristen die in de bus zaten willen paaien. Als ieder zijn weg heeft gevonden keert de nachtelijke rust daarna weer snel terug.

Wij staan er dan nog de benen te strekken want Vietnamese bussen zijn niet ingesteld op onze beenlengte. We zijn ook wat vertwijfeld geraakt. We willen namelijk verder naar het dorpje Tavan, ongeveer 10 km buiten de stad in de vallei en kregen in de eerste menigte foto's te zien van door hevige regenval overstroomde delen van Tavan. Er is ook geen taxichauffeur die ons midden in de nacht wil brengen. Later die ochten zullen we begrijpen waarom, nu hebben we echter voor het gevoel onbetrouwbare informatie van mensen die iets van ons willen.

We besluiten om in Sapa te blijven en een hotel te zoeken om een paar uur te slapen totdat het licht is. Ondanks afkeurende blikken om ons heen draaien we ons om en lopen naar het hotel een paar meter achter ons. Met de bewaker van het hotel die geen woord Engels spreekt communiceren we met handgebaren. Hij heeft wel twee kamers en die zullen 300.000 Dong per stuk kosten (€ 11,50), tenminste dat begrijpen we uit zijn drie opgestoken vingers. Dat zal straks als we wakker worden wel het dubbele zijn maar we aarzelen niet en liggen 5 minuten later in een lekker keihard (dat hebben we al vaker gehad) maar schoon bed.

Groetjes,
HJHWJ