Naar Titicacameer
Door: Huub
Blijf op de hoogte en volg Familie
30 Juli 2017 | Peru, Puno
Dinsdag 25 juli.
snel een standaard ontbijt om 7.00 met brood, jam, koffie en thee en 20 minuten later lopen we al richting Terminal Terrestre van Cuzco waar de lange afstand bussen vertrekken. We reizen met een mooie grote groene bus van Mer. Vergis je niet, dat is luxe reizen met grote stoelen die bijna helemaal plat kunnen, kopje coca thee want we gaan naar bijna 4000 meter hoogte en een snackt er bij.
De reis zou 6 uur duren maar dat wordt bijna 9 uur vanwege het drukke verkeer en een file door een vrachtwagen die van de weg is geraakt. We gaan vanuit Cuzco, wat echt een uitgestrekte stad is, langzaam omhoog de altiplano op. Een mooie en uitgestrekte vlakte tot zover het oog reikt. Wel droog want in de winter, lees droge periode, regent het niet.
We komen tegen de schemering in Puno aan en nemen een taxi naar het hotel. Dat is al steeds krap met zijn vijven en met bagage is het vaak nog wat extra stampen. Puno oogt grauw als het donker wordt en de straten net buiten het kleine centrum rondom Plaza de Armas zijn wat donker dus niet erg uitnodigend op het eerste gezicht. We checken in in ons hostal Qolla. Vriendelijke eigenaar in een ietwat spartaans hostal.
We lopen daarna richting centrum en eten vlakbij bij Corregidor, uit de Lonely Planet, dus enkel toeristen. We spelen er na het eten met een cafe Americano de Peruaanse versie van Monopoly totdat we naar buiten worden gekeken.
Het is op deze hoogte fris in de avonden en 's nachts kan het licht vriezen. Op onze kamer is het gelukkig niet koud en de bedden zijn voorzien van twee dekens en een dikke sprei, als een blok beton bovenop. Dat gecombineerd met een keiharde matras geeft geen garantie voor een goede nachtrust, maar we doen het er mee.
groetjes uit een nog steeds zonnig en nu ook fris Peru,
HJHWJ
snel een standaard ontbijt om 7.00 met brood, jam, koffie en thee en 20 minuten later lopen we al richting Terminal Terrestre van Cuzco waar de lange afstand bussen vertrekken. We reizen met een mooie grote groene bus van Mer. Vergis je niet, dat is luxe reizen met grote stoelen die bijna helemaal plat kunnen, kopje coca thee want we gaan naar bijna 4000 meter hoogte en een snackt er bij.
De reis zou 6 uur duren maar dat wordt bijna 9 uur vanwege het drukke verkeer en een file door een vrachtwagen die van de weg is geraakt. We gaan vanuit Cuzco, wat echt een uitgestrekte stad is, langzaam omhoog de altiplano op. Een mooie en uitgestrekte vlakte tot zover het oog reikt. Wel droog want in de winter, lees droge periode, regent het niet.
We komen tegen de schemering in Puno aan en nemen een taxi naar het hotel. Dat is al steeds krap met zijn vijven en met bagage is het vaak nog wat extra stampen. Puno oogt grauw als het donker wordt en de straten net buiten het kleine centrum rondom Plaza de Armas zijn wat donker dus niet erg uitnodigend op het eerste gezicht. We checken in in ons hostal Qolla. Vriendelijke eigenaar in een ietwat spartaans hostal.
We lopen daarna richting centrum en eten vlakbij bij Corregidor, uit de Lonely Planet, dus enkel toeristen. We spelen er na het eten met een cafe Americano de Peruaanse versie van Monopoly totdat we naar buiten worden gekeken.
Het is op deze hoogte fris in de avonden en 's nachts kan het licht vriezen. Op onze kamer is het gelukkig niet koud en de bedden zijn voorzien van twee dekens en een dikke sprei, als een blok beton bovenop. Dat gecombineerd met een keiharde matras geeft geen garantie voor een goede nachtrust, maar we doen het er mee.
groetjes uit een nog steeds zonnig en nu ook fris Peru,
HJHWJ
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
