Naar Tortugero

Om 6.00 gaat de wekker en om 7.00 hebben we ingepakt en ontbeten. Om 7.15 worden we opgepikt met een taxibusje en een uur later al staan we in Moin, zo'n 70 km verderop, bij het vertrekpunt van de boot. Tortuguero is alleen bereikbaar door de lucht of over het water. Het nationale park bestaat uit een aantal langerekte stroken land net landinwaarts en grenst aan zee. Het heeft een achterland van veel rivieren. Het staat bekend om zijn divers wildlife en vooral om de schildpadden die hier eieren leggen. Je kunt er overnachten en eten maar anders dan activiteiten gericht op de natuur is er niet.

De boot, een grote gemotoriseerde kano, brengt ons in vier uur naar Tortuguero. De cabinas/hotel van onze voorkeur zit vol maar ze gaan meteen rondbellen of er ergens anders plaats is. We belanden in Princessa del Mar, een verlopen hostel, maar gelegen direct aan zee met zwembad en een ruim terrein met lekker veel hangmatten. Meer dan een bed en een koude douche is het niet en hebben we hier niet nodig.

We lopen wat rond en Judith en ik gaan kijken welke tours we gaan doen. Het park en de tours zijn streng gereguleerd om zo veel mogelijk schade aan de natuur en zeker aan de schildpadden te voorkomen. We boeken bij (weer) een duitse dame een night walk, canoe tour en een turtle tour in de komende twee dagen. Wel zo dat we morgen kunnen uitslapen en een lekker rustig dagje hebben. Het regent bij tijd en wijlen en het is lekker klam met ongeveer 30 graden. Op advies van de duitse spraakwaterval die we naar weer Heidi noemen eten we ' s avonds bij Miss Miriam in carribean style. Kip, vlees en vis met fried rice en rijst en bonen met warme koolraap en wortelen met ook nog een frisse salade. Super lekker en het beste eten tot nu toe als ik het mag zeggen.

Daarna maar naar bed naar onze springveren matrassen waarbij de veren al lang niet meer springen.