Rust in Mysore

In de vier dagen na ons vorige verslag hebben we weer heel wat meegemaakt. We waren toen nog in Madurai en op weg naar Trichy (3 uur met de bus, kippeneindje voor Indiase begrippen).

In Trichy aangekomen, zo mogelijk nog chaotischer dan Madurai hadden we te kampen met wat tegenslagen. Huub liep leeg, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten en was een dagje brak, en de eerste vijf hotels zaten vol. Waar wel plaats was wilden we echt niet slapen, te ranzig voor woorden. Uiteindelijk vonden we in hotel Giyapriya twee kamers, best goed. Toen meteen naar het treinstation voor het boeken van de nachttrein naar Mysore de dag er op.

Echter er was geen plaats en we moesten ons de volgende dag om 10.00 melden bij de Senior Railway Manager voor een bevestiging waarmee we van de wachtlijst af zouden komen. Als back up toch maar naar het busstation maar ook bussen waren vol en met een omweg zouden we wel in Mysore kunnen komen, maar op ongelukkige tijden en met een extra overnachting. Dus maar hopen op de volgende ochtend.

Toen naar het tempelcomplex van Trichy, Sri Ranganathaswamy (ff googelen) Op het eerste oog te vergelijken met dat van Madurai maar al gauw bleek dit complex nog veel indrukwekkender. Gewijd aan Vishnu dit keer (Madurai was een Shiva tempel). Geweldig imposante Gopurams (toegangspoorten), na de eerste vier moesten schoenen weer uit en mochten we verder de tempel in. In het heilige der heilige, de gouden tempel, mogen echter alleen hindu's komen.

We mochten alsnog ondanks dat we te laat waren naar het uitzichtpunt voor 3,5 cent (kinderen gratis) en dat uitzicht was adembenemend. Alles prachtig geschilders op een Gopuram na als teken van reinheid.

Onze gids bracht ons weer verder bij in de leer van het hindoeisme en de 10 incarnaties van Vishnu (van vis, schildpad en varken tot dwerg en de niet bestaande 10e, een mensenlichaam met een wit die pas zal verschijnen als de wereld zal vergaan). Ook nog even een paar van Shiva (de Destroyer), maar die 108 hebben we niet allemaal onthouden (eerste was Nandi, laatste de dansende Shiva). De derde god Bramha heeft geen incarnaties.

Al bij een geweldige opsteker na de eerdere tegenslagen.

Na diner in een ijskoud gekoeld restaurant bij ons hotel gaan we hoopvol naar bed. Overigens zijn ale restaurants waar wij willen eten met airco en dan proberen ze vann 34 buiten naar 18 terug te koelen.

De volgende ochtend staan we al vor 9.45 bij de Senior Railway Manager op de stoep, ten minste we denken dan nog dat hij het is, echter die kan ons niet helpen omdat we de dag er voor uiteindelijk geen ticket hebben gekcoht (dat klopt want dat hoefde toen niet). Dus terug naar het reservation office en tickets gekocht voor de sleeper class die dan dus nog steeds niet geldig zijn!. We volgen het advies van de dame achter de counter omdat we in deze klasse de meeste kans maken op een definitief ticket. Terug naar de SRM. Echter dat blijkt niet de SRM te zijn en kan niets doen. Het begint een echt staaltje Indiase bureaucratie te worden. We moeten naar de Senior Division Commercial Manager twee deuren verder. Dat is de enige die bevestiging kan geven. Volgende deur dus. We komen in een kantoor met veel te veel mensen (waarvan er veel niets doen), te veel papier en een arrogante SDRM die als een koning zijn kantoor beheert. Alle vooroordelen zijn nog steeds juistr. Echter na het invullen van nog een papiertje met namen, treinnummer, leeftijden etc. etc. etc. etc. zegt ie doodleuk dat we een uur voordat de trein vertrekt onze seatnummers en wagonnummer kunnen ophalen. Oftewel het is gelukt. Hoe het werkt weten we niet maar er is een werkend systeem (overigens is er ook een quotom voor toeristen, daar zal het wel mee te maken hebben gehad).

We geloven het bijna niet en houden toch nog een slag om de arm, checken wel uit, en laten de rugzakken in het hotel staan.

We bezoeken het Rock Fort en zien diverse offer rituelen uitgvoerd door priesters, wederom een bijzondere ervaring.

Na nog een tempelbezoek om de tijd te doden eten we wat in ons hotel en gaan naar het treinstation, ruim eerder dan afgesproken, maar alles was definitief geregeld en binnen 5 seconden hadden we de tickets.

Toen nog 1,5 uur wachten tot om 20.30 onze trein zou vertekken naar Mysore. We hadden sleeper class tickets, dus tegenover elkaar drie zeg maar stapelbedden die overdag zitplaatsen waren.

Trein was op tijd en wij naar onze wagon, maar niet de juiste. Toen sloeg de stress toe want bepakt en bezakt moesten we de trein weer uit om de juiste wagon te zoeken en dat zijn er heel, heel veel. Eerst naar voren toen terug naar achteren gerend en vlak voor vertrek zag Wiebe uiteindelijk dat we de allerlaatste wagon moesten hebben. Net op tijd waren we binnen, bezweet maar nu echt opgelucht.

Na een reis van 13 uur en behoorlijk wat slaap waren we om 9.20 (precies de geplande aankomsttijd) in een lekker koel Mysore. Wat een verademing na de chaos nu een (relatief) rustige stad. We vinden na even zoeken een ruime family room waar we zeker drie dagen blijven om de nodige rust te vinden. We zullen de stad met zijn geweldige paleis en de omgeving gaan bekijken. Allereerst echter de volgende treintickets naar Hampi (weer ff googelen) boeken want in het leven van een globetrotter moet je alles zelf regelen.

O ja, gisteren na een nacht slapen tussen de Indiers hadden de een uitgebreide lunch in een 5 sterren restaurant. Het contrast met de voorgaande dagen kon niet groter zijn.

Mysore is een redelijk welvarende stad, te vergelijken met de eerste paar dagen. Je ziet dat aan alles. Minder chaotisch, minder vies en rommelig, andere winkels,meer auto's in plaats van de 1.000.000 riksja's en brommes in Trichy.

Groetjes uit een ' koel' Mysore,

HJHWJ