Van de Cameron Highlands naar huis
Door: Huub
Blijf op de hoogte en volg Familie
04 September 2009 | Maleisië, Cameron Highlands
Oke, eerst nog even terug naar woensdag, onze jungle trek. We werden door onze gids die we maar Ros genoemd hebben in een Landrover opgehaald om 9.00. Samen met een Amerikaans meisje Pam zouden we op pad gaan. Na een ritje van een uur pikten we een extra Oran Asli (' oorspronkelijke bewoner') gids op om ons te begeleiden en de Rafflesia, een van de grootste bloemen ter wereld, te vinden. Nadat we de verharde weg verlieten werd de weg al snel zo erbarmelijk slecht (sporen van minstens dertig centimer diep en onder water) en wij door de wagen geslingerd dat we lopend verder moesten. Alleen maar omhoog en met een zeer hoge luchtvochtigheid. Het werd een anderhalf uur durende pittige tocht. Maar onder de modder kwamen we wel daar waar we wilden komen, bij de rafflesia (http://nl.wikipedia.org/wiki/Rafflesia). Met een wereldrecord van 3,2 meter een enrome bloem. Die wij zagen was 'slechts' bijna een meter. Het is eigenlijk geen bloem maar een paddestoel.
Op de terugweg (Jurre stukjes op de rug van de gids) gezwommen bij een waterval en bij de Orang Asli de blowpipe gehanteerd. Wiebe en Huub schoten daarbij direct midden in de roos. Omdat Pam niet alleen naar de theeplantages wilde werden we uitgenodigd om mee te gaan. Wonderlijk is dat we anderhalve dag geen theeblad gezien hadden en na een kleine 10 minuten slingeren ineens meer dan 200 hectare.
Terug bij Bala's aan het einde van de middag lekker gedouchd en naar Tanah Ratah gelopen, bergafwaarts een klein half uurtje. Omdat we de theeplantage al hadden gezien en de factory dicht was wegens groot onderhoud besloten om de bustickets van donderdag om te boeken naar een eerdere bus. Eerst wilden we donderdagochtend de theeplantages bezoeken. Echter de touroperator was dicht zodat dat plan naar doorging in eerste instantie.
We gingen net als het ontbijt van de dag eerder eten van Sri Brinchang (Indiaas) en aten een originele op bananenblad geserveeerde Indiase Thali met een tafel vol naan. Erg lekker.
Daarna op onze hotelkamer een kop thee en koffie met chocola. De rugzaken inpakken en na een slechte film half te hebben afgekeken om 22.00 slapen.
Donderdagochtend konden we onze bagage na uitchecken laten staan. Na ontbijt bij de Chinees waar we gisteren..... tja na drie weken weet ik echt niet meer waar we allemaal hebben gegeten... maar waar ik eerder de Indiase Thali beschreef was dat een dag eerder en aten we woensdagavond bij de 'Chinees', stop.
In de Cameron Highlands wonen welen van oorsprong Chinezen en Indiers.
Gelukkig was de touroperator nu wel open en konden we onze tickets omboeken naar de V.I.P. bus van 13.00.
Voor die tijd charterden we een taxichauffeur om ons naar twee tempels te brengen. De eerste, een Boeddhistische, had blijkbaar meer dan 10.000 boeddha's. Ter ere van de viering van de vijftiende dag van de maand werd bij het grootste boeddha beeld door monniken een ritueel uitgevoerd. Opvallend was de aanwezigheid van geheel in het zwart geklede (en deels ook kaalgeschoren vrouwen).
De tweede was een Hindu tempel. Minder indrukwekkend maar erg kleurrijk en probeer maar eens aan de kinderen het Hindu geloof met al haar goden uit te leggen.
Daarna de rugzakken ophalen en naar het busstation.
Om 13.00 stond er een bus maar geenn V.I.P., wel een lokale. Op dat moment bleek weer eens dat het Malaise bussysteem eenvoudig maar wel effectief is. Waar wij wachtten op onze luxe bus, mistten ze op het busstation 5 mensen voor de lokale versie. Ruim zestig km en 300 bochten verder konden we wel plaatsnemen in de V.I.P. bus (this is Maleisie).
Om 18.00 waren we weer in KL, Rugzakken op KL Sentral gezet en nog een keer Chinatown in. We gingen terug naar het chinese restaurant waar we de tweede avond ook hadden gegeten en Jurre de eerste van zijn vele vrienden had gemaakt. Wonderwel werden we direct van de straat geplukt voordat we goed en wel in het zicht waren en hartelijk verwelkomd. Weer een erg leuke ervaring. Overigens zijn de Maleiers, Chinezen en Indiers allen erg hartelijk en behulpzaam.
Na het kopen van wat horloges en t-shirts van het NL's elftal gingen we met de KL express vanuit Sentral in 28 minuten naar het vliegveld en kon het grote wachten en de terugreis beginnen.
Inmiddels zijn we na een lange reis van bijna een etmaal weer veilig thuis.
We zullen proberen nog wat foto's te plaatsen en her en der de verslagen nog wat uit te breiden.
Bedankt voor al jullie leuke reacties. Wij gaan het eens rustig verwerken, een mooi reisboek maken en wie weet of er nog een keer een herhaling van zo'n reis komt.
Groetjes, Huub, Judith, Hilke, Wiebe en Jurre.
Op de terugweg (Jurre stukjes op de rug van de gids) gezwommen bij een waterval en bij de Orang Asli de blowpipe gehanteerd. Wiebe en Huub schoten daarbij direct midden in de roos. Omdat Pam niet alleen naar de theeplantages wilde werden we uitgenodigd om mee te gaan. Wonderlijk is dat we anderhalve dag geen theeblad gezien hadden en na een kleine 10 minuten slingeren ineens meer dan 200 hectare.
Terug bij Bala's aan het einde van de middag lekker gedouchd en naar Tanah Ratah gelopen, bergafwaarts een klein half uurtje. Omdat we de theeplantage al hadden gezien en de factory dicht was wegens groot onderhoud besloten om de bustickets van donderdag om te boeken naar een eerdere bus. Eerst wilden we donderdagochtend de theeplantages bezoeken. Echter de touroperator was dicht zodat dat plan naar doorging in eerste instantie.
We gingen net als het ontbijt van de dag eerder eten van Sri Brinchang (Indiaas) en aten een originele op bananenblad geserveeerde Indiase Thali met een tafel vol naan. Erg lekker.
Daarna op onze hotelkamer een kop thee en koffie met chocola. De rugzaken inpakken en na een slechte film half te hebben afgekeken om 22.00 slapen.
Donderdagochtend konden we onze bagage na uitchecken laten staan. Na ontbijt bij de Chinees waar we gisteren..... tja na drie weken weet ik echt niet meer waar we allemaal hebben gegeten... maar waar ik eerder de Indiase Thali beschreef was dat een dag eerder en aten we woensdagavond bij de 'Chinees', stop.
In de Cameron Highlands wonen welen van oorsprong Chinezen en Indiers.
Gelukkig was de touroperator nu wel open en konden we onze tickets omboeken naar de V.I.P. bus van 13.00.
Voor die tijd charterden we een taxichauffeur om ons naar twee tempels te brengen. De eerste, een Boeddhistische, had blijkbaar meer dan 10.000 boeddha's. Ter ere van de viering van de vijftiende dag van de maand werd bij het grootste boeddha beeld door monniken een ritueel uitgevoerd. Opvallend was de aanwezigheid van geheel in het zwart geklede (en deels ook kaalgeschoren vrouwen).
De tweede was een Hindu tempel. Minder indrukwekkend maar erg kleurrijk en probeer maar eens aan de kinderen het Hindu geloof met al haar goden uit te leggen.
Daarna de rugzakken ophalen en naar het busstation.
Om 13.00 stond er een bus maar geenn V.I.P., wel een lokale. Op dat moment bleek weer eens dat het Malaise bussysteem eenvoudig maar wel effectief is. Waar wij wachtten op onze luxe bus, mistten ze op het busstation 5 mensen voor de lokale versie. Ruim zestig km en 300 bochten verder konden we wel plaatsnemen in de V.I.P. bus (this is Maleisie).
Om 18.00 waren we weer in KL, Rugzakken op KL Sentral gezet en nog een keer Chinatown in. We gingen terug naar het chinese restaurant waar we de tweede avond ook hadden gegeten en Jurre de eerste van zijn vele vrienden had gemaakt. Wonderwel werden we direct van de straat geplukt voordat we goed en wel in het zicht waren en hartelijk verwelkomd. Weer een erg leuke ervaring. Overigens zijn de Maleiers, Chinezen en Indiers allen erg hartelijk en behulpzaam.
Na het kopen van wat horloges en t-shirts van het NL's elftal gingen we met de KL express vanuit Sentral in 28 minuten naar het vliegveld en kon het grote wachten en de terugreis beginnen.
Inmiddels zijn we na een lange reis van bijna een etmaal weer veilig thuis.
We zullen proberen nog wat foto's te plaatsen en her en der de verslagen nog wat uit te breiden.
Bedankt voor al jullie leuke reacties. Wij gaan het eens rustig verwerken, een mooi reisboek maken en wie weet of er nog een keer een herhaling van zo'n reis komt.
Groetjes, Huub, Judith, Hilke, Wiebe en Jurre.
-
05 September 2009 - 01:00
Falo:
door het gigantische tijdsverschil lezen jullie mijn welgemeende reactie pas bij aankomst!
I am blown away by the all the stories.
Kan niet wachten op de life foto's en verhalen!
i am happy tou are all back in one piece!!
is het verstandig dat ik dit weekend al kom met de family, of kunnen we beter wachten tot de incubardiatiateur periode is verstreken van de meest voorkomende enge dingen in malaise.
Welcome back aventuries!!
you have just spoiled your kids for the rest of their lives in a very postive way, that will have great positive infuence on the rest of their prosperius long !! lives.
keep up the good (children upbringig) work!
love you all, foreverer! Olaf en family -
05 September 2009 - 01:03
Olaf:
wie is die zeikbal van een falo met zijn jankverhaal??
blij dat jullie heel terug zijn!
geweldige ervaring geweest lijkt me!
see you all soon.......! -
05 September 2009 - 01:04
Olaf Weer Een Keer:
je ken schrijve tot je en ons weeg, maor dur gebeurt verder geen ene reet. -
05 September 2009 - 01:04
Drie Keer Raaie:
de groete met je grote voete -
05 September 2009 - 13:31
Opa En Oma :
Opa was erg blij met zijn aapje .Maar de verhalen van jullie zijn geweldig .Groetjes en tot ziens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
